18 Nisan 2012 Çarşamba

James Joyce’un sanatçının genç bir adam olarak portresinden sonra Burhan Günel'in öyküsü: II

James Joyce çok bilinen bir kitap adı ile ünlü bir yazar. ‘Sanatçı.. diyor. Ben bunu değiştirdim. Yazarın genç bir adam olarak portresi dedim.

1.
Burada, bu daha gerçekçi bana göre. Yazarın bir yazar olarak, bir sanatçı olarak da değil, ‘genç bir adam olarak portresi’ nasıl olur?

Yaşlanmış bir adamın portresinde olan ögeler var mıdır genç bir yazarın portresinde? Bu soru bize birkaç ayrı kulvar açar. Yaşlılık deneyim zenginliğidir.

İsveçliler ‘yaşam deneyimi’ derler buna. Gençlik ise güzeldir, diye ortaya atılan bir söz bilinir. Bu satırların yazarı gençlik içtenlik, istenç ve gelecektir eki düşer.

Gençlik kurulu düzenin karşısında olur. Oğul bu nedenle baba’ya, kız bu nedenle anne’ya karşı durur. Gençlik bu nedenle gelecek için aday olmaktır.

Gelecek için aday olmak, gençlik gereksiniyorsa ne olur?

İçtenlik, istenç ve güzel gelecek duyumu, bu üçü gençliktir.

Bu bir ütapyadır da. Saklı tarih ütopyasıdır. Bireyin saklı tarih ütopyası diyelim. Hangi bireyin? Genç bir adam olarak portresi olan bireyin.

Gençlikle çoğu kalan ve azı hedefe varan bir düştür içtenlik, istenç. Bir düştür çünkü, o hedefe varıldıktan sonra gelecek duyumu, bireyin saklı tarihinde kalmıştır.

Sevgi, içtenlik...

Tekin SonMez, 18 Nisan 2012, İzmir